niedziela, 12 czerwca 2016

Prolog (Zupełnie nowy blog)

- Sam wstawaj - jęknęłam kiedy ktoś wszedł mi do pokoju.
- Wyjdź i nie wracaj przed 12. - mruknęłam zakrywając się kołdrą
- Ale jest 12 Sam - poczułam jak ugina się materac koło mnie.
- Jaja sobie robisz? - spojrzałam na zegarek, który wskazywał równą 12. - Cholera czemu ty zawsze masz rację?
Usłyszałam delikatny śmiech i spojrzałam na osobę od której pochodził. Brunetka o długich włosach ani myślała o zostawieniu mnie w spokoju. - No wstawaj mamy sporo do roboty.
Mruknęłam i odkryłam się po czym usiadłam. Przetarłam włosy i przeciągnęłam się leniwie.
- To co dziś w planach? - wstałam i skierowałam się do łazienki cały czas słuchając brunetki przejrzałam się w lustrze. Siniak z policzka powoli schodził co można było poznać po tym, że stał się żółtawy, Włosy lekko potargane ale raczej da się je jakoś ogarnąć.
- Musimy pojechać do Macey a potem mamy w planach siłownie.
- Po co do niej? - oderwałam wzrok od swojej pokiereszowanej osoby po czym wzięłam szczoteczkę i zaczęłam myć zęby, Oddech też miałam nie najlepszy a to wszystko przez ilość wypitej wczoraj wódki.
- Wygrałaś, jest nam winna pieniądze - wzruszyła ramionami i wyszła dając mi najwyraźniej chwile prywatności. Zdjęłam z siebie ubrania i zobaczyłam, że jest o wiele gorzej niż tylko siniak na policzku. Na boku mam wielkiego, fioletowego siniaka wielkości piłki footbolowej a na brzuchu jakąś raną ciętą. - Pieprzony sukinsyn. mruknęłam sama do siebie i weszłam pod prysznic. Ciepła woda spływała po moim ciele kojąc ból, którego wcześniej nie odczuwałam.

                                                                     ***
- A teraz na ringu stanie Sammy z Głazem! - usłyszałam głos speakera. Sam. Nigdy się nie nauczy. Sammy brzmi okropnie i nienawidzę tego skrótu a ona zrobiła to specjalnie. A przeciwnik? Godne imię nie ma co, ambitnie jak na metr dziewięćdziesiąt wzrostu i bary jak kłody. Weszłam do klatki związując włosy w kucyk. Głaz zaczął się śmiać jak tylko mnie zobaczył. Cudownie, będę miała jeszcze większą satysfakcję. Przeciągnęłam się i przekręciłam szyją aby ją rozprostować.
- No dawaj wielkoludzie - uśmiechnęłam się szyderczo i przyjęłam pozycje.
- Taka mała dziewczynka a taka odważna.
- Taki duży a taki głupi - uśmiechnęłam i zadałam pierwszy cios. Głaz był tak oszołomiony, że nie wiedział co się dzieje. Zadałam kolejny najpierw w nos łamiąc mu chrząstkę potem w mostek, następny chciałam prosto w szczękę ale zablokował go i oddał mi z podwójną siłą łokciem w szczękę. Oj będzie siniak. Przełknęłam ślinę i ponownie przyjęłam pozycję wyjściową. Oceniłam sytuację. Jest większy i silniejszy ale za to wolniejszy.
Poczekałam aż podejdzie bliżej i kiedy chciał zadać mi cios schyliłam się i kopnęłam go w kręgosłup. Jęknął z bólu i zatoczył się do przodu kilka kroków. Nie tracąc czasu i wykorzystując chwilową przewagę rąbnęłam go w tył głowy z największą siłą z jaką mogłam. Wielkolud nie przejął się tym za bardzo i złapał mnie za gardło unosząc wysoko do góry. Nie mogłam oddychać, słyszałam przerażony głos Blair, ludzkie głosy jakby ucichły. Starałam się wyswobodzić kopiąc go w brzuch i bok ale to było na nic. Cisnął mną jak szmacianą lalką o klatkę a kiedy upadłam starałam się złapać oddech. Płuca mnie paliły a w głowie się kręciło jak nigdy. Uśmiechnęłam się i plunęłam krwią dźwigając się na nogi.
- Tylko na tyle Cie stać? - usłyszałam pełny ulgi głos Blair i to dało mi motywację do dalszego boju. Rzuciłam się na przeciwnika okładając go pięściami gdzie się dało. Plot słoneczny, szczęka, znów w połamany nos. Kopnęłam go w kolano po czym zadałam mu serię prawych sierpowych. Ostatni cios pomyślałam patrząc na niego, jak powoli odpływa. Z pół obrotu kopnęłam go w twarz po czym upadł na deski. Zaczęły się głośne wiwaty ale również i zawodzenia przez ludzi, którzy za pewnie przegrali mnóstwo pieniędzy. - I kto tu jest mała dziewczynką? - spytałam spluwając na niego. Wyszłam ledwie trzymając się na nogach a przyjaciółka od razu mnie dopadła pomagając dojść do baru.

                                                                              ***

Otrząsnęłam się ze wspomnień poprzedniej nocy i wyszłam z pod prysznica. Wzdrygnęłam się wycierając się ręcznikiem po żebrach po czym poszłam się ubrać. Jak zwykle założyłam coś wygodnego i zakrywającego małe siniaki na rękach i nogach. Dresy i jakaś luźna bluzka jak zwykle zdają egzamin. Związuję mokre włosy w kucyk i idę do kuchni gdzie czeka na mnie Blair wraz z Corym - jej cudownym chłopakiem niczemu nie świadomym. Przygląda mi się z ciekawością a ja już wiem o co chodzi.
- Byłam wczoraj na treningu i koleżanka źle wymierzyła - wzruszyłam ramionami i wyciągnęłam resztkę chińszczyzny z lodówki. Gdyby tylko wiedział, że ten cios był jak najbardziej wymierzony i jak najbardziej zasłużony. Zasługuję na wszystko co się dzieje w moim życiu.
- Jak zwykle. - zaśmiał się. Boże, jaki on jest głupi - nie masz szczęścia w życiu, co? - pokiwałam głową uśmiechając się. Nie mam, nigdy nie miałam i mieć nie będę. Taka prawda cóż zrobić.
Dokończyłam śniadanie w salonie by dać tym dwóm chwile prywatności.
Co też czeka mnie dzisiaj? Potrąci mnie ciężarówka czy też może spadnę z balkonu? Przekonamy się.